![]() |
|||
| Η ΡΩΜΑΪΚΗ ΚΑΙ ΒΥΖΑΝΤΙΝΗ ΠΕΡΙΟΔΟΣ | |||
|
Κατεβάστε όλο το χρονολόγιο |
Σύντομο χρονολόγιο της Περιόδου |
| 168 π.Χ | Ο Ρωμαίος ύπατος Αιμίλιος Παύλος υποτάσσει τη Μακεδονία. Η Ανατολική, με πρωτεύουσα την Αμφίπολη, αποτελεί τη μία από τις τέσσερις επαρχίες, την «Μακεδόνων Πρώτη». |
| 803 μ.Χ |
Η πόλη των Σερρών ανακαινίζεται από τον αυτοκράτορα Νικηφόρο Φωκά και αποικίζεται, όπως και το Μελένικο, με στρατιωτικό πληθυσμό. |
| 976 | Ο Μωυσής, γιος του Βούλγαρου Βοεβόδα του Τυρνόβου Σισμάν, πολιορκεί την πόλη των Σερρών αλλά βρίσκει τραγικό θάνατο κάτω από τα κάστρα της.. |
| 990 |
Η πρώτη (από τις τρεις συνολικά) επίσκεψη του Βασιλείου του Μακεδόνος (Βουλγαροκτόνου) στις Σέρρες. Η πόλη οχυρώνεται και γίνεται ορμητήριο για την κατά των Βουλγάρων εκστρατεία του. |
| 1014 | Ο Βασίλειος ο Βουλγαροκτόνος κατατροπώνει στη θέση «Κλειδί» (λίγο πιο έξω από το Σιδηρόκαστρο και κοντά στον Στρυμόνα), τον στρατό του Βούλγαρου Σαμουήλ και συλλαμβάνει 15.000 αιχμαλώτους που τους οδηγεί στις Σέρρες, όπου και τους τυφλώνει |
| 1018 |
Ο Βούλγαρος Κρακράς - φρούραρχος του Πέρνικ (βουλγαρικό φρούριο νότια της Σόφιας) με τον γιο του, τον αδελφό του και τριάντα πέντε άλλους φρούραρχους οδηγούνται στιςΣέρρες και παραδίδουν στον Βασίλειο τα κλειδιά των βουλγαρικών φρουρίων |
| 1206 |
Ο Βούλγαρος ηγεμόνας Ιωάννης ο Α' ή Ιωαννίτσης καταλαμβάνει την πόλη των Σερρών και την ισοπεδώνει. |
| 1208 |
Ο Φράγκος Βονιφάτιος, εκ των ηγεμόνων της 4ης σταυροφορίας, καταλαμβάνει τις Σέρρες |
| 1220-30 |
Η πόλη των Σερρών βρίσκεται υπό την εξουσία του Δεσπότη της Ηπείρου, Θεόδωρου - Αγγέλου Κομνηνού. |
| 1224 | Ο Άγγελος Κομνηνός κατατροπώνει τους Φράγκους λίγο έξω από τις Σέρρες |
| 1230 | Ο Βούλγαρος Ασάν ο Β', γιος του Ιωαννίτση, καταλαμβάνει τις Σέρρες. |
| 1245 | Την πόλη των Σερρών καταλαμβάνει ο αυτοκράτορας της Νίκαιας Ιωάννης Δούκας Βατά τσης |
| 1345 | Ο Κράλης της Σερβίας Δουσάν μπαίνει θριαμβευτικά στις Σέρρες και στέφεται αυτοκράτορας στον Μητροπολιτικό ναό της πόλης. |
| 1371 | Οι Σέρρες περνούν και πάλι στην εξουσία των βυζαντινών και συγκεκριμένα του Δεσπότη της Θεσσαλονίκης Μανουήλ Παλαιολόγου. |
| 1373 | Τα οθωμανικά στρατεύματα κάτω από την αρχηγία του Σουλεϊμάν Πασά και με στρατηγούς τον Εβρενάς Μπέη, τον Λαλασιαχίν και τον Ντελιομπελπάν Μπέη, καταλαμβάνουν την πόλη των Σερρών. (Ο Γ. Καφταντζής έγραψε γι’ αυτή την πρώτη κατάληψη των Σερρών από τους Τούρκους, άποψη που αμφισβητείται από άλλους ιστορικούς που ισχυρίζονται ότι υπήρξε μόνο μία κατάληψη, το 1383). |

Tο καλοκαίρι του 168 π.Χ. ο ύπατος Αιμίλιος Παύλος νίκησε στην πύδνα τον Περσέα, τελευταίο βασιλιά της μακεδονικής δυναστείας των Αντιγονιδών. Στη μάχη αυτή έπεσαν ηρωϊκά μαχόμενοι τρεις χιλιάδες περίπου Σιντοί και βισάλτες, τους οποίους ο ιστορικός Τίτος Λίβιος χαρακτήρισε «ανδρειοτάτους». Στην πεδιάδα των Σερρών έγιναν σφοδρές μάχες με αρχηγό τον Ανδρίσκο Φίλιππο, όμως τελικά η Μακεδονία υποτάχθηκε στους Ρωμαίους.
Η Ρώμη επέβαλε τη διαίρεση του βασιλείου σε τέσσερις διοικητικές ενότητες, τις «μερίδες». Η ανατολική Μακεδονία, γνωστή με το όνομα «Μακεδόνων Πρώτη», είχε πρωτεύουσα την Αμφίπολη και περιελάμβανε και την περιοχή των Σερρών. Η Θεσσαλονίκη και η Αμφίπολη κηρύχθηκαν από τους κατακτητές «ελεύθεραι» ενώ στην πόλη των Σερρών (Σίρρα ονομάζεται αυτή την εποχή) δεν δόθηκαν τα ίδια προνόμια. Μάλιστα έξω από τις Σέρρες στρατοπέδευσαν ρωμαϊκές λεγεώνες, πιθανόν επειδή οι Ρωμαίοι φοβήθηκαν εξεγέρσεις. Στα χρόνια της ρωμαιοκρατίας, έργα τέχνης και αμύθητοι θησαυροί μεταφέρθηκαν στη Ρώμη, ενώ χιλιάδες κάτοικοι της Αμφίπολης εξορίστηκαν στην Ιταλία από την οποία δεν επέστρεψαν ποτέ.
Ακολούθησε μια περίοδος...
Ύπατος: Υψηλόβαθμο αξίωμα της αρχαίας Ρώμης.Πύδνα: Πόλη της Μακεδονίας κοντά στη σημερινή Κατερίνη. Σιντοί, Βισάλτες: Αρχαίοι λαοί της περιοχής μας. «Ελεύθεραι»: Οι πόλεις τις οποίες επέτρεπαν οι Ρωμαίοι να αυτοδιοικούνται. Λεγεώνα: Στρατιωτική μονάδα στην αρχαία Ρώμη (4.000-10.000 άνδρες). Ενεπίγραφος-η-ο: Αυτός που έχει χαραγμένη υπογραφή. Επιτύμβιος-α-ο: Αυτός που είναι πάνω σε τύμβο (τάφο). αναθηματικός-ή-ό: Που χρησιμεύει ως αφιέρωμα στη μνήμη ανθρώπων ή γεγονότων. |
| Εξέγερση δούλων (Ο μονομάχος Σπάρτακος από τη Θράκη ηγείται αυτής της επανάστασης που τελειώνει με νίκη των Ρωμαίων) | |
| 44 π.Χ. | Ο Καίσαρος δολοφονείται (μετά από συνωμοσία του Βρούτου). |
| 30 π.Χ. | Ο Οκταβιανός γίνεται αυτοκράτορας. |


Η κατασκευή της Νέας Εγνατίας Οδού (2000-2001) αποκάλυψε στη θέση «Στρόβολος» των Νέων Κερδυλλίων τμήμα νεκροταφείου ρωμαϊκών-υστερορωμαϊκών χρόνων (246 τάφους) με πολλά ευρήματα όπως νομίσματα, αγγεία, κύπελλα, πινάκια, κοσμήματα κ.ά. Μία από ...

Σύμφωνα πάλι με τον Θουκυδίδη, στον Πελοποννησιακό πόλεμο το 422 π.Χ, όταν μεταφέρθηκε το μέτωπο των Σπαρτιατών και των Αθηναίων στην Αμφίπολη, «ο στρατηγός των Αθηναίων Κλέων, έστειλε πρέσβεις προς τον βασιλιά των Μακεδόνων Περδίκκαν, και άλλους εις την Θράκη προς τον βασιλέα των Οδομάντων Πολ-λήν, δια να φέρουν όσους ημπορούσαν περισσοτέρους μισθοφόρους Θράκας, ενώ ο ίδιος εν τω μεταξύ επερίμενεν αναπαυόμενος εις την Ηιώνα». ...

Την εκπαίδευση των παιδιών και των εφήβων αναλάμβαναν επίσης..., Πρόγραμμα Μελίνα, Η εκπαίδευση στην αρχαία Ελλάδα, Το Γυμνάσιο της Αμφίπολης,
Μαλαμίδου Δήμητρα

Βορειοανατολικά του Γαζώρου βρέθηκε η μαρμάρινη αυτή στήλη.
Χρονολογείται το 158 μ.Χ. Πρόκειται για ένα ψήφισμα που νομιμοποιούσε την αυθαίρετη και παράνομη καλλιέργεια. Σύμφωνα με αυτό, όσοι γεωργοί (οι περισσότεροι ήταν ακτήμονες) καλλιεργούσαν δημόσια κτήματα, υποχρεώνονταν να δίνουν στο Δημόσιο τα μισά σταφύλια ή το μισό κρασί αν επρόκειτο για αμπέλια ή τα 2/3 του καρπού αν καλλιεργούσαν ελαιώνες. Όσο για τα οπωροφόρα δέντρα και τα σύκα, γι' αυτά η καλλιέργεια ήταν ελεύθερη. Το ψήφισμα της πόλης έπρεπε να κοινοποιηθεί και στον Ρωμαίο κατακτητή.
|
Ψήφισμα των χρόνων της Ρωμαιοκρατίας Το ψήφισμα αναφέρει ότι οι νέοι της πόλης των Σιρραίων τιμούν τον Τιβέριο Κλαύδιο, αγωνοθέτη (κριτή-πρόεδρο) των εορτών που τελούνταν προς τιμήν του Ρωμαίου αυτοκράτορα. (2ος αιώνας μ.Χ.).
|
|
|
|

Με τη μεταφορά της πρωτεύουσας της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας στην Κων/πολη και τον εκχριστιανισμό του Ανατολικού Ρωμαϊκού κράτους, ο Χριστιανισμός καθιερώθηκε ως επίσημη θρησκεία της αυτοκρατορίας.
Τα ερείπια από τέσσερις βασιλικές της Αμφίπολης με διακοσμημένο δάπεδο καθώς και τα απομεινάρια ενός περίκεντρου ναού του 6ου αιώνα μ.Χ. μαρτυρούν την ακμή της πόλης κατά τη διάρκεια των πρώτων βυζαντινών χρόνων.
Η Σίρρα, με το νέο όνομα Σέρραι, εμφανίστηκε τον 5ο αιώνα μ.Χ. ως έδρα επισκόπου εξαρτημένη από τη Μητρόπολη Θεσσαλονίκης. Μαζί με τη Θεσσαλονίκη, τη Βέροια, την Έδεσσα, τους Φιλίππους και τη Χριστούπολη (Καβάλα) άρχισε να παίζει σημαντικό ρόλο στα χρόνια της μεσοβυζαντινής περιόδου. Τον 6ο αιώνα ήταν μία από τις σπουδαιότερες πόλεις ...








