Τοπική Ιστορία των Σερρών

8.4:Σχέδιο του μηχανικού Νίκου Νικολάου, Νικολάου, Ν., (1964),Σκαπανείς της ιστοριογραφίας και προβλήματα της ιστορίας των Σερρών, Θεσ/νίκη.

Η οχύρωση της πόλης των Σερρών πιθανότατα άρχισε την παλιοχριστιανική εποχή. Τα τείχη της πόλης κατεδαφίστηκαν και επισκευάστηκαν πολλές φορές. Το κάστρο των Σερρών τη βυζαντινή εποχή, είχε τρία αλλεπάλληλα τείχη, το εξωτερικό γύρω από το Βαρόσι, το δεύτερο τείχος στο Λόφο του Μηχανικού και το τρίτο με τους πέντε ...

To μοναστήρι της Παναγίας της Εικοσιφοίνισσας (Κοσίνιτσα) βρίσκεται σε μια απόκρημνη χαράδρα του Παγγαίου όρους στα όρια των νομών Σερρών και Καβάλας. Ιδρύθηκε το 450 μ.Χ. με τις προσπάθειες του Μητροπολίτη Φιλίππων Σώζοντα. Το όνομά του, σύμφωνα με μια εκδοχή, οφείλεται στο θαύμα της αχειροποίητης εικόνας της Παναγίας, η οποία έλαμπε και σκορπούσε φως «φοινικούν», δηλαδή κόκκινο (Εικών φοινίσσουσα). Στα χρόνια της Τουρκοκρατίας πρόσφερε πάρα πολλά για τη διατήρηση της Ορθοδοξίας και ...

Στο Σιδηρόκαστρο, πάνω στον απόκρημνο βράχο στο ύψωμα Κάστρο ή Ισσάρι βρίσκεται το βυζαντινό κάστρο. Η οικοδόμησή του άρχισε τον 7ο μ.Χ. αιώνα. Στα χρόνια του Ανδρόνικου Γ (1328-1341) ανακαινίσθηκε και πλαισιώθηκε με πρόσθετα αμυντικά έργα και πύργους.
Στην αντίπερα από το κάστρο όχθη του ποταμού Κρουσοβίτη βρίσκεται ο Πύργος του Ανδρόνικου.
Ήταν τετράπλευρος και είχε πιθανή αποστολή την παρατήρηση και εποπτεία της κοιλάδας ή ήταν κατοικία του εκάστοτε ηγεμόνα. Μετά την κατάληψη του Σιδηρόκαστρου από τους Τούρκους, η πόλη μετονομάσθηκε σε Ντεμίρ-Χισσάρ που σημαίνει στα τούρκικα Σιδερένιο Κάστρο...

Βορειοανατολικά της πόλης των Σερρών και σε απόσταση 12 χλμ., στο βάθος μιας ορεινής χαράδρας του Μενοικίου όρους, υψώνεται μεγαλόπρεπο το μοναστήρι του Τιμίου Προδρόμου. Το μοναστήρι αναδείχθηκε σε ένα από τα πιο σημαντικά θρησκευτικά και πνευματικά κέντρα των Βαλκανίων κατά την Υστεροβυζαντινή και Μεταβυζαντινή Περίοδο.
Πρώτος κτήτορας της μονής ήταν ο Σερραίος ευγενής Ιωαννίκιος (1225-1300) ο οποίος αφού μόνασε πρώτα στο Άγιο Όρος, επέστρεψε στην πόλη των Σερρών για να μεγαλώσει τον ορφανό ανιψιό του Ιωακείμ και ίδρυσε το μοναστήρι το 1280 περίπου.
Ο δεύτερος κτήτορας της Μονής, ο Ιωακείμ, εξασφάλισε την εύνοια των Βυζαντινών αυτοκρατόρων Ανδρόνικου Α' και Β' της Δυναστείας των Παλαιολόγων καθώς και του Σέρβου ηγεμόνα Στέφανου Δουσάν, εξασφαλίζοντας στη Μονή σπουδαία ...

9.4. Η Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών (φωτογραφία της συγγραφικής ομάδας).

.............

..........

Στις 28 και 29 Ιουνίου του 1917 η Μονή κατελήφθη από Βουλγάρους. Σε έκθεση του επισκόπου Καμπανίας Διοδώρου, επόπτη Μητροπόλεως Σερρών, προς τον Μητροπολίτη Θεσσαλονίκης Γεννάδιο, για το ιστορικό διαβάζουμε: «Η δε λεηλασία και απογύμνωσις της Μονής ήρξατο μετά την 29ην Ιουνίου ήτοι μετά την εκ της Μονής απομάκρυνσιν των πατέρων αυτής. Μεταφέρθησαν δε τα πράγματα της Μονής εις Βεζνίκον και παρεδόθησαν εις την Επιμελητείαν της ογδόης Μεραρχίας. Ταύτα εκ πλη ροφοριών εκ των επανελθόντων πατέρων της Μονής και εκ των εν αυτή παραμεινάντων υπαλλήλων αυτής. Εν Σέρραις της 18η Οκτωβρίου 1918».
Η αρπαγή πολιτιστικών θησαυρών είναι δυστυχώς ένα συνηθισμένο φαινόμενο και γίνεται συνήθως με την ανοχή των κυβερνήσεων που εκμεταλλευόμενες ιστορικές συγκυρίες προβαίνουν σε τέτοιες πράξεις.

Βρείτε πληροφορίες από διάφορες πηγές για τα χειρόγραφα που κλάπηκαν από την Ιερά Μονή Τιμίου Προδρόμου Σερρών από τους Βουλγάρους και κάντε σύγκριση με άλλες παρόμοιες περιπτώσεις.