Τοπική Ιστορία των Σερρών

Μετά τους Περσικούς πολέμους, οι Μακεδόνες της Πέλλας αλλά και οι Αθηναίοι, επιχείρησαν να καταλάβουν και να αποικίσουν την κοιλάδα του Στρυμόνα, όπου κατοικούσαν οι Σιροπαίονες και οι Οδόμαντες. Οι Μακεδόνες επιχείρησαν να αποικίσουν τα ενδότερα, ενώ οι Αθηναίοι τα Θρακομακεδονικά παράλια.
Η Αμφίπολη ιδρύθηκε από Αθηναίους την εποχή του Περικλή, το 437 π.Χ. στις εκβολές του Στρυμόνα, στη θέση πόλης που παλαιότερα ονομαζόταν «Εννέα Οδοί», ή πολύ κοντά σε αυτήν. Τους Αθηναίους ενδιέφερε ο χρυσός, τα πυκνά δάση του Παγγαίου και ο άργυρος. Σύμφωνα με τον Θουκυδίδη η πόλη ονομάστηκε έτσι επειδή ο ποταμός Στρυμόνας έρεε γύρω της περιβάλλοντάς την. Η θέση τής πρόσφερε δύο όψεις. Η μία προς το εσωτερικό, τον Στρυμόνα με τη λίμνη του Αχινού και την αρχαία Τράγιλο και η άλλη προς...

Η αρχαία Άργιλος βρίσκεται 4 χιλιόμετρα δυτικά των εκβολών του Στρυμόνα, σε απόσταση περίπου 6 χιλιομέτρων από την αρχαία Αμφίπολη. Ιδρύθηκε στα 655 πΧ από Ανδρείους, σε περίοπτη θέση ώστε να έχει τον οπτικό έλεγχο όλου του Στρυμονικού κόλπου και ορατότητα από τη Θάσο μέχρι τις ακτές της Χαλκιδικής.
Οι κάτοικοι της Αργίλου είχαν για πολλά χρόνια το μονοπώλιο του ελέγχου της κοιλάδας του Στρυμόνα που ήταν πλούσια σε αγροτικά προϊόντα, σε ξυλεία και σε μεταλλεύματα. Η Αθήνα μόλις στα 437 πΧ κατόρθωσε να εισχωρήσει στην περιοχή ιδρύοντας την Αμφίπολη.
Κατά ....

Τις συγκρούσεις και τις μάχες στην περιοχή της Αμφίπολης, μας τις δίνει ο Θουκυδίδης με ξεχωριστό τρόπο. Το διάστημα εκείνο ήταν στρατηγός και διατάχτηκε να εγκαταλείψει τη Θάσο και να σπεύσει να σώσει την Αμφίπολη. Αργοπόρησε και αυτό είχε ως συνέπεια να κατηγορηθεί για συνεργασία με τους αντίπαλους και να τιμωρηθεί ερήμην από τους συμπατριώτες του σε εικοσαετή εξορία στην Σκαπτή Ύλη της Θράκης όπου συνέγραψε το πολύτιμο για όλους έργο του «Ιστορία». Πρόκειται για μία αναλυτική σύγχρονη περιγραφή του πολέμου μέχρι τον χειμώνα του έτους 411 π.Χ. ...

Σύμφωνα πάλι με τον Θουκυδίδη, στον Πελοποννησιακό πόλεμο το 422 π.Χ, όταν μεταφέρθηκε το μέτωπο των Σπαρτιατών και των Αθηναίων στην Αμφίπολη, «ο στρατηγός των Αθηναίων Κλέων, έστειλε πρέσβεις προς τον βασιλιά των Μακεδόνων Περδίκκαν, και άλλους εις την Θράκη προς τον βασιλέα των Οδομάντων Πολ-λήν, δια να φέρουν όσους ημπορούσαν περισσοτέρους μισθοφόρους Θράκας, ενώ ο ίδιος εν τω μεταξύ επερίμενεν αναπαυόμενος εις την Ηιώνα». ...

Το 357 π. Χ. ο βασιλιάς των Μακεδόνων Φίλιππος Β' κατέλαβε την Αμφίπολη ενώ την επόμενη χρονιά εκμεταλλευόμενος τις διαφορές ανάμεσα στους Θράκες και τους Θάσιους εισέβαλε στην περιοχή ανατολικά του Στρυμόνα. Ιλλυριοί, Παίονες, Θράκες, Αθηναίοι αλλά και οι Οδόμαντες που είχαν πρωτεύουσα τη Σίρρα, δεν στάθηκαν ικανοί να ανατρέψουν τα σχέδιά του. Ο Μακεδόνας βασιλιάς κατάφερε να υποτάξει όλους όσους κατοικούσαν από τη Βισαλτία ως τον ποταμό Νέστο. Δε φαίνεται μάλιστα να έδειξε ιδιαίτερο ενδιαφέρον για την πόλη της Σίρρας, η σημασία της οποίας μειώθηκε μετά την προσάρτησή της στο Μακεδονικό κράτος. Οι Μακεδόνες ίδρυσαν στην περιοχή δύο μακεδονικές αποικίες, την Ηράκλεια τη Σιντική (κοντά στο σημερινό Σιδηρόκαστρο) η οποία ήλεγχε τη διάβαση των στενών του Κλειδιού (Ρούπελ) και τους Φιλίππους που λειτούργησαν «ανταγωνιστικά» έναντι της Σίρρας. Έπειτα παραχώρησαν ανεξαρτησία στη Γάζωρο, η οποία μέχρι τότε ήταν «περιοικής» πόλη της Σίρρας.
Η Αμφίπολη επί Φιλίππου απέκτησε πολύ μεγάλη σημασία. Η πλούσια ενδοχώρα, τα σπουδαία ναυπηγεία και η ξυλεία από το Παγγαίο και το Κερδύλιο όρος συνετέλεσαν ώστε να γίνει κέντρο των προετοιμασιών του για την εκστρατεία του εναντίον των Περσών. Μετά τον θάνατο του Φιλίππου, ο Αλέξανδρος την έκανε ναύσταθμό του και αφετηρία της εκστρατείας του.
Η ευνοϊκή μεταχείριση των παραπάνω πόλεων από τους Μακεδόνες δημιούργησε...